3 grudnia 2006. SPOTKANIE Z ZSUZSĄ BÁNK (Klub Lokator, Kraków)

Wydawnictwo Czarne, Dom Norymberski i Instytut Goethego zapraszaja na spotkanie z Zsuzsą Bánk, autorką książek “Pływak” i “Najgorętsze lato” 3 grudnia (niedziela), godz. 19:00, Dom Norymberski / Klub Lokator, ul. Krakowska 27.

Spotkanie prowadzi Wojciech Bonowicz. Spotkaniu towarzyszy pokaz slajdów zdjęć węgierskiego fotografa Endre Friedman przygotowany przez Centrum Węgierskie w Karkowie.
Zsuzsa Bánk urodziła się w 1965 roku we Frakfurcie nad Menem. Za swoją twórczość otrzymała wiele prestiżowych nagród literackich: m. in Open Mike-Preis 2002, Jürgen-Ponto-Preis 2002, Aspekte-Literaturpreis 2002, Deutscher Bücherpreis 2003, Mara Cassens Preis 2003, Bettina-von-Arnim-Preis 2003. W 2004 roku w Wydawnictwie Czarne ukazała się powieść Zsuzy Bánk “Pływak”.
Zsuzsa Bánk  “Najgorętsze lato”.

Coś się kończy: przyjaźń, miłość, dzieciństwo, podróż nad morze, całe życie. Coś się niezauważalnie zmienia, przesuwa i nic już nie będzie takie, jak było. Zsuzsa Bánk opowiada o ludziach, którzy pewnego dnia po prostu zamykają za sobą drzwi i odchodzą, albo wracają po latach, choć nie bardzo jest do czego wracać, albo nie potrafią odejść. O Larrym – nieszczęśliwie zakochanym olbrzymie-homoseksualiście piszącym wiersze; o dwóch kobietach, z których przyjaźni zostały tylko coroczne odwiedziny w szpitalu psychiatrycznym, a które mimo to nie potrafią się od siebie oddzielić; i o Lisie, która na jedno popołudnie wraca do maleńkiej włoskiej wioski, skąd kiedyś uciekła jej matka. Opowiada pozornie zwykłe historie o przemijaniu i związanym z nim smutku. Piękne i melancholijne.

Przekład Elżbieta Kalinowska

“Jej opowiadania zachwycają lekkością. Pewnie dlatego, że autorka nie odsłania wszystkich tajemnic swoich bohaterów”.
Christa Gürtler, “Der Standard”

“Dobre opowiadania to wielka sztuka, a Zsuzsa Bánk jest mistrzynią opisywania sytuacji w taki sposób, że czytelnik odnosi wrażenie, iż siedzi z bohaterami przy jednym stole”.
Stephanie Lamprecht, “Hamburger Morgenpost”

“Sprawić, by czytelnik odczuwał cierpienie bohaterów, potrafi tylko wielka literatura. Zsuzsa Bánk dokonuje tego, tworząc wielowarstwowe, bolesne scenariusze pożegnań”.
Peter Mohr, “Rheinische Post”

“Zsuzsa Bánk została obdarzona nadmiarem psychologicznej wyobraźni, co widać nawet w opisach krajobrazów, domów czy pogody. Jej historie są nasycone nastrojami; zdania przepełnione kolorami, zapachem i dźwiękiem”.
Uta Beiküfner, “Berliner Zeitung”

literatura